 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Zamek Bolczów
Materiały zaczerpnięte (źródła różne)
Zamek Bolczów
Zamek Bolczów (niem.: Bolzenschloss, później Bolkoschloß, Bolzenstein) – zamek z fragmentami naturalnych skalnych ścian, znajdujący się około 15 km od Jeleniej Góry, w północnej części Rudaw Janowickich, na skalistym, granitowym występie, ok. 561 m n.p.m.
Historia
Powstanie zamku w roku 1375 przypisuje się dworzaninowi księcia Bolka II o imieniu Bolcze. W pierwszej połowie XV wieku zniszczony podczas bitwy wrocławskich i świdnickich mieszczan z husytami. Po zniszczeniach wojennych zamek został odbudowany dopiero w latach 1517-1518 prawdopodobnie przez Hansa Dippolda von Burghaus. Powstał wtedy dziedziniec, a w południowym narożniku wzniesiono wieżę obronną, zaś w murach umieszczono szereg strzelnic. Zamek kolejno zmieniał właścicieli – w latach 1537-1545 należał do Justusa Decjusza z Krakowa, dworzanina króla polskiego Zygmunta Starego. W latach 1520-1550 ponownie rozbudowano zamek, między innymi wzniesiono, wysunięty przed wieżę bramną, kamienny mur oraz zbudowano basteję, suchą fosę, przystosowano także mury do broni artyleryjskiej poprzez wykonanie strzelnic kluczowych. Prace kontynuowano do 1550 r. W 1562 r. zamek wraz z Janowicami i Miedzianką przechodzi na własność braci Hansa i Franza Heilmannów. Prawdopodobnie na początku XVII w. Daniel Schaffgotsch, ówczesny właściciel Janowic zlecił dalsze prace na zamku. Kolejne przekształcania nastąpiły wskutek działań wojny trzydziestoletniej. W 1645 r. został zajęty przez Szwedów, którzy opuszczając zamek w grudniu tego roku podpalili zabudowania mieszkalne. Od tego czasu Bolczów pozostaje w ruinie. Zainteresowanie turystyką w połowie XIX w. spowodowało, że zamek z inicjatywy hrabiego Stolberg-Wernigerode został poddany w 1848 r. pracom rekonstrukcyjnym, mieściła się w nim niewielka gospoda zbudowana na starych fundamentach w stylu szwajcarskim. Po wojnie w budynku gospody mieściło się schronisko turystyczne, które z czasem uległo dewastacji. Obecnie zamek jest własnością Lasów Państwowych oddaną w użytkowanie Stowarzyszeniu „Mieszkańcy Gminie” z Mniszkowa.
Opis obiektu
Zachowane do dziś ruiny pozwalają odtworzyć trzy główne części budowli, na które składają się: zamek średniowieczny, złożony z murów obwodowych, budynku mieszkalnego i czworobocznej wieży; część XV-wieczna, składająca się z dwóch dziedzińców, muru południowego z otworami strzelniczymi oraz część XVI-wieczna, z której zachowały się mury barbakanu, basteje oraz brama wjazdowa.
Zamek Bolczów (niem.: Bolzenschloss, później Bolkoschloß, Bolzenstein) – zamek z fragmentami naturalnych skalnych ścian, znajdujący się około 15 km od Jeleniej Góry, w północnej części Rudaw Janowickich, na skalistym, granitowym występie, ok. 561 m n.p.m.
Historia
Powstanie zamku w roku 1375 przypisuje się dworzaninowi księcia Bolka II o imieniu Bolcze. W pierwszej połowie XV wieku zniszczony podczas bitwy wrocławskich i świdnickich mieszczan z husytami. Po zniszczeniach wojennych zamek został odbudowany dopiero w latach 1517-1518 prawdopodobnie przez Hansa Dippolda von Burghaus. Powstał wtedy dziedziniec, a w południowym narożniku wzniesiono wieżę obronną, zaś w murach umieszczono szereg strzelnic. Zamek kolejno zmieniał właścicieli – w latach 1537-1545 należał do Justusa Decjusza z Krakowa, dworzanina króla polskiego Zygmunta Starego. W latach 1520-1550 ponownie rozbudowano zamek, między innymi wzniesiono, wysunięty przed wieżę bramną, kamienny mur oraz zbudowano basteję, suchą fosę, przystosowano także mury do broni artyleryjskiej poprzez wykonanie strzelnic kluczowych. Prace kontynuowano do 1550 r. W 1562 r. zamek wraz z Janowicami i Miedzianką przechodzi na własność braci Hansa i Franza Heilmannów. Prawdopodobnie na początku XVII w. Daniel Schaffgotsch, ówczesny właściciel Janowic zlecił dalsze prace na zamku. Kolejne przekształcania nastąpiły wskutek działań wojny trzydziestoletniej. W 1645 r. został zajęty przez Szwedów, którzy opuszczając zamek w grudniu tego roku podpalili zabudowania mieszkalne. Od tego czasu Bolczów pozostaje w ruinie. Zainteresowanie turystyką w połowie XIX w. spowodowało, że zamek z inicjatywy hrabiego Stolberg-Wernigerode został poddany w 1848 r. pracom rekonstrukcyjnym, mieściła się w nim niewielka gospoda zbudowana na starych fundamentach w stylu szwajcarskim. Po wojnie w budynku gospody mieściło się schronisko turystyczne, które z czasem uległo dewastacji. Obecnie zamek jest własnością Lasów Państwowych oddaną w użytkowanie Stowarzyszeniu „Mieszkańcy Gminie” z Mniszkowa.
Opis obiektu
Zachowane do dziś ruiny pozwalają odtworzyć trzy główne części budowli, na które składają się: zamek średniowieczny, złożony z murów obwodowych, budynku mieszkalnego i czworobocznej wieży; część XV-wieczna, składająca się z dwóch dziedzińców, muru południowego z otworami strzelniczymi oraz część XVI-wieczna, z której zachowały się mury barbakanu, basteje oraz brama wjazdowa.
