 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Pałac w Grzybowie
Grodzisko położone jest w południowej części wsi zwanej Rabieżyce, w nieznacznie zaznaczonej w terenie dolinie strumienia Struga. Grodzisko jest bardzo duże, jego powierzchnia wraz z wałami wynosi 4,7 ha , a obszar wnętrza 2,3 ha . Jak już wspomniano gród powstał ok. 915 – 935 r. w dwóch etapach: pierwszym jako mały gródek w częścipółnocno-zachodniej obecnego grodziska, o średnicy ok. 80 m , w drugim etapie powstał gród o kształcie zachowanego grodziska. Przeżywał okres rozkwitu bardzo krótko, bo tylko do drugiej połowy X w. Ciekawostką jest fakt, że w 1811 r. na terenie grodziska obozował oddział wojsk napoleońskich.
Pierwsze prace archeologiczne prowadził tutaj badacz niemiecki Wilhelm Schwarz w latach siedemdziesiątych XIX w., odkrywając kości zwierzęce i ułamki ceramiki. W końcu XIX w. znaleziono srebrny skarb ukryty w naczyniu glinianym.
W latach trzydziestych XX w. badał grodzisko ówczesny gimnazjalista Olgierd Brzeski przebywający w gościnie u właścicieli Grzybowa – Lutomskich. Brzeskiego tak zafascynowało grodzisko, że po burzliwych przejściach II wojny światowej, studiach w Szwajcarii i pracy w Kanadzie, w 1991 r. przy Poznańskim Towarzystwie Przyjaciół Nauk powołał Fundację Brzeskich, której celem jest finansowanie badań archeologicznych m. in. grodziska w Grzybowie.
Sam też brał czynny udział w pracach wykopaliskowych. W 2000 r. powstało Towarzystwo Przyjaciół Grodu w Grzybowie, które stawia sobie za zadanie wspieranie badań, popularyzacje ich wyników oraz zagospodarowanie terenu dla potrzeb ruchu turystycznego. Badania grodziska prowadzone są od 1990 r., obecnie przez Ekspedycję Wykopaliskową w Grzybowie kierowaną przez Mariusza Tuszyńskiego, pod kuratelą prof. Zofii Kurnatowskiej.
W wyniku dotychczasowych prac przebadano ok. 10% powierzchni grodziska. Znaleziono kilka tysięcy różnego rodzaju zabytków m. in. ułamki z ceramiki (z których udało się zrekonstruować kilkadziesiąt naczyń), wiele wyrobów z kości (szydła, igły, groty strzał), kamienia (osełki, przęśliki), drewna (strzała, fragment koła), żelaza (noże, szpile) i metali kolorowych (ozdoby za srebra, ołowiu). Sensacją było odkrycie po 1999 r. – zapewne dalszych części skarbu odnalezionego w XIX w. – prawie 700 fragmentów monet i 150 ozdób. Monety są dirhemami arabskimi pochodzącymi z okresu od VIII w. do 954 r. W 2003 r. odnaleziono na terenie grodziska cenny pierścień wikingów wykonany z brązu. Znalezisko to pozwala na przypuszczenia, że w grodzie służyła drużyna wikingów być może jako straż rezydującego tu księcia.
Ustalono też konstrukcję wałów i rodzaj zabudowy wnętrza grodu. Gród otoczony był potężnym wałem o konstrukcji skrzyniowej, wzniesionym w dwu etapach. Jego szerokość u podstawy wynosiła ok. 27 m , wysokość sięgała 16 m (dziś to byłaby wysokość pięciopiętrowej kamienicy), obecnie zachowane wały mają wysokość do 9 m . Do budowy wałów użyto ok. 60 tys. m3 drewna, w większości dębowego oraz ok. 85 tys. m3 ziemi (dziś musiałoby materiał ten transportować ok. 20 tys. ciężkich samochodów np. marki Tatra).
W wałach znajdowały się dwie bramy – wieże – główna od strony wschodniej i boczna od strony północnej. Na terenie grodu istniał wał wewnętrzny, dzielący go na dwie części (gród główny i podgrodzie?). Konstrukcja wałów była identyczna jak wałów w później powstałych grodach w Gieczu, Gnieźnie i Poznaniu.
Wnętrze grodu było zabudowane drewnianymi domami, odkryto m. in. relikty kuźni. Gród zamieszkany był przez ok. 1000 osób tj. 7 razy więcej osób niż liczy Grzybowo obecnie. Charakter znalezisk m. in. uzbrojenia, ozdób dowodzi wysokiego statusu mieszkańców oraz prowadzenia przez nich handlu dalekosiężnego. Z racji wielkości i centralnego położenia w państwie piastowskim spełniał on bardzo ważną rolę. Badania prowadzone w latach kolejnych odsłonią zapewne wiele tajemnic tego miejsca.
W 2002 r. na terenie grodziska obecny jego właściciel – Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy – postawił zabytkową, drewnianą chałupę z początku XIX w. z Dziekanowic k. Gniezna. Stanowi ona bazę dla archeologów prowadzących badania.
Od 2001 r. istniejące we Wrześni Towarzystwo Przyjaciół Grodu w Grzybowie organizuje corocznie w ostatnie sobotę i niedzielę sierpnia Ogólnopolskie Zjazdy Wojowników Słowiańskich z bogatym programem m. in. turniejami wojów, pokazami dawnych rzemiosł i jadła, weselem słowiańskim oraz zabawami plebejskimi.
Z grodziskiem jest związana Drużyna Książęca Grodu Grzybowskiego występująca na licznych turniejach wojów i rycerzy w kraju.
Pierwsze prace archeologiczne prowadził tutaj badacz niemiecki Wilhelm Schwarz w latach siedemdziesiątych XIX w., odkrywając kości zwierzęce i ułamki ceramiki. W końcu XIX w. znaleziono srebrny skarb ukryty w naczyniu glinianym.
W latach trzydziestych XX w. badał grodzisko ówczesny gimnazjalista Olgierd Brzeski przebywający w gościnie u właścicieli Grzybowa – Lutomskich. Brzeskiego tak zafascynowało grodzisko, że po burzliwych przejściach II wojny światowej, studiach w Szwajcarii i pracy w Kanadzie, w 1991 r. przy Poznańskim Towarzystwie Przyjaciół Nauk powołał Fundację Brzeskich, której celem jest finansowanie badań archeologicznych m. in. grodziska w Grzybowie.
Sam też brał czynny udział w pracach wykopaliskowych. W 2000 r. powstało Towarzystwo Przyjaciół Grodu w Grzybowie, które stawia sobie za zadanie wspieranie badań, popularyzacje ich wyników oraz zagospodarowanie terenu dla potrzeb ruchu turystycznego. Badania grodziska prowadzone są od 1990 r., obecnie przez Ekspedycję Wykopaliskową w Grzybowie kierowaną przez Mariusza Tuszyńskiego, pod kuratelą prof. Zofii Kurnatowskiej.
W wyniku dotychczasowych prac przebadano ok. 10% powierzchni grodziska. Znaleziono kilka tysięcy różnego rodzaju zabytków m. in. ułamki z ceramiki (z których udało się zrekonstruować kilkadziesiąt naczyń), wiele wyrobów z kości (szydła, igły, groty strzał), kamienia (osełki, przęśliki), drewna (strzała, fragment koła), żelaza (noże, szpile) i metali kolorowych (ozdoby za srebra, ołowiu). Sensacją było odkrycie po 1999 r. – zapewne dalszych części skarbu odnalezionego w XIX w. – prawie 700 fragmentów monet i 150 ozdób. Monety są dirhemami arabskimi pochodzącymi z okresu od VIII w. do 954 r. W 2003 r. odnaleziono na terenie grodziska cenny pierścień wikingów wykonany z brązu. Znalezisko to pozwala na przypuszczenia, że w grodzie służyła drużyna wikingów być może jako straż rezydującego tu księcia.
Ustalono też konstrukcję wałów i rodzaj zabudowy wnętrza grodu. Gród otoczony był potężnym wałem o konstrukcji skrzyniowej, wzniesionym w dwu etapach. Jego szerokość u podstawy wynosiła ok. 27 m , wysokość sięgała 16 m (dziś to byłaby wysokość pięciopiętrowej kamienicy), obecnie zachowane wały mają wysokość do 9 m . Do budowy wałów użyto ok. 60 tys. m3 drewna, w większości dębowego oraz ok. 85 tys. m3 ziemi (dziś musiałoby materiał ten transportować ok. 20 tys. ciężkich samochodów np. marki Tatra).
W wałach znajdowały się dwie bramy – wieże – główna od strony wschodniej i boczna od strony północnej. Na terenie grodu istniał wał wewnętrzny, dzielący go na dwie części (gród główny i podgrodzie?). Konstrukcja wałów była identyczna jak wałów w później powstałych grodach w Gieczu, Gnieźnie i Poznaniu.
Wnętrze grodu było zabudowane drewnianymi domami, odkryto m. in. relikty kuźni. Gród zamieszkany był przez ok. 1000 osób tj. 7 razy więcej osób niż liczy Grzybowo obecnie. Charakter znalezisk m. in. uzbrojenia, ozdób dowodzi wysokiego statusu mieszkańców oraz prowadzenia przez nich handlu dalekosiężnego. Z racji wielkości i centralnego położenia w państwie piastowskim spełniał on bardzo ważną rolę. Badania prowadzone w latach kolejnych odsłonią zapewne wiele tajemnic tego miejsca.
W 2002 r. na terenie grodziska obecny jego właściciel – Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy – postawił zabytkową, drewnianą chałupę z początku XIX w. z Dziekanowic k. Gniezna. Stanowi ona bazę dla archeologów prowadzących badania.
Od 2001 r. istniejące we Wrześni Towarzystwo Przyjaciół Grodu w Grzybowie organizuje corocznie w ostatnie sobotę i niedzielę sierpnia Ogólnopolskie Zjazdy Wojowników Słowiańskich z bogatym programem m. in. turniejami wojów, pokazami dawnych rzemiosł i jadła, weselem słowiańskim oraz zabawami plebejskimi.
Z grodziskiem jest związana Drużyna Książęca Grodu Grzybowskiego występująca na licznych turniejach wojów i rycerzy w kraju.
Materiały zaczerpnięte (źródła różne)
